Sory Kandia Kouyaté :: La Voix De La Revolution

Sory Kandia Kouyaté was de grote ster van Guinee, het West-Afrikaanse land dat in 1958 een onafhankelijke republiek werd. Hij zong met een stem, zo helder als bronwater, speelde prachtig gitaar en de muziek die hij met zijn verschillende groepen in de jaren 50, 60 en 70 maakte was hypnotiserend. De schitterend verpakte dubbel-CD La Voix De La Révolution laat hem op zijn allerbest horen. Tweeënhalf uur muziek die zijn weerga niet kent. Kouyaté, die al op 44-jarige leeftijd stierf, verdient het om gehoord te worden. En wie luistert, kan slechts één ding concluderen: wat een genie! 

 

Paul Thorn :: What the Hell Is Goin On?

Net als Elvis Presley komt Paul Thorn uit Tupelo, Mississippi. En net als Elvis werd hij vanaf zijn vroegste jeugd, met een predikant als vader, blootgesteld aan gospel. Dat klinkt lekker door op What The Hell Is Goin’ On?, zijn nieuwe CD die louter bestaat uit covers. Met zijn bluesy stem en stevige begeleiding van zijn eigen band en gasten Elvin Bishop en Delbert McClinton klinkt het allemaal als een klok. Free’s Walk In My Shadow, Rick Danko’s Small Town Talk, Allen Toussaint’s Wrong Number, Buddy Miller’s Shelter Me Lord. Het past allemaal verbazingwekkend goed bij Thorn. What The Hell Is Goin’ On? is een tussendoortje van wereldklasse.   
 

 

The dB’s :: Falling Off The Sky

Begin jaren 80 verschenen Stands For deciBels en Repercussion, twee klassiekers van The dB’s uit North Carolina. Dit was popmuziek zoals we die sedert het verscheiden van The Beatles en Big Star niet meer gehoord hadden. Zonder The dB’s had een band als bijvoorbeeld R.E.M. niet kunnen bestaan. Nu, ruim een kwart eeuw later, zijn The dB’s terug met Falling Off The Sky. Peter Holsapple, Gene Holder, Chris Stamey en Will Rigby klinken net zo fris, sprankelend en krachtig als toen. Fantastische popliedjes, groots gebracht. Een meesterlijke comeback.

Treasa Levasseur :: Broad

De Canadese Treasa Levasseur slaat genadeloos toe op haar derde CD Broad. Dit is Norah Jones zonder rode wijn, kaas en kaarslicht. Dit is Janis Joplin zonder het teveel aan whiskey en drugs. Ze is een geweldige songwriter geworden en hoe ze hier Randy Newman’s God’s Song covert tart iedere beschrijving, zo hartverscheurend. Met name de liedjes waarop ze zich laat begeleiden door de band MonkeyJunk behoren tot de allerbeste muziek van dit jaar.

Morgan O’Kane :: Pendulum

Morgan O’Kane haalt het beste naar boven bij journalisten. ‘Als Uncle Dave Macon zou trouwen met Bruce Springsteen dan zou Morgan O’Kane hun kind zijn,’ zegt Michael Jonathan. ‘Als Jimi Hendrix de banjo speelde, dan zou dat klinken als O’Kane,’ schrijft The Record. Eerlijk is eerlijk, de muziek van O’Kane op Pendulum is inderdaad bijzonder en ronduit sensationeel. Opzwepende bluegrass, wilde zang, ruwe eigen liedjes. Een van de meest speciale CD’s van het jaar.

 

Omar & The Howlers :: I’m Gone

Omar Dykes werd in 1950 geboren in McComb, Mississippi, de plek waar ook Bo Diddley vandaan komt. Toeval? In ieder geval is dat een van de mannen die nog steeds doorklinken in zijn muziek. Daarnaast is Omar, die al tijden in Austin, Texas woont, gezegend met een stem die een combi is van Howlin’ Wolf en John Fogerty en speelt hij als gitarist even makkelijk blues, country en rockabilly. Acht jaar na Boogie Man heeft hij zijn band Omar & The Howlers weer bij elkaar gehaald. En dat is goed nieuws, want I’m Gone is een topper in zijn oeuvre. Fenomenale slow blues (Lone Star Boogie), Johnny Cash-country (Drunkard’s Paradise) en tranentrekkende soul (Let Me Hold You). 

JP Harris & The Tough Choices :: I’ll Keep Calling

I’ll Keep Calling, de debuut-CD van JP Harris And The Tough Choices, is hardcore country tot op het bot. Drank, verbroken relaties en ander door liefde veroorzaakt leed, daar gaat het hier om. Met een jammerende steelgitaar gebracht. Harris, afkomstig uit Vermont en tegenwoordig woonachtig in Nashville, schrijft tijdloze liedjes en zijn band concurreert moeiteloos met Buck Owens’ Buckaroos. I’ll Keep Calling bevat traditionele, maar superieure muziek. 

Drew Landry :: Sharecropper’s Whine

Sharecropper’s Whine is pas de eerste CD van Drew Landry die in Europa wordt uitgebracht. Beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen. Want de zeventien fel realistische eigen nummers op Sharecropper’s Whine komen aan als een mokerslag. De man uit Louisiana blijkt een enorm talent te zijn. Dit is rootsmuziek met ballen. Verplichte kost voor liefhebbers van Fred Eaglesmith, John Mellencamp en John Hiatt.  
 

The Dunwells :: Blind Sighted Faith

The Dunwells komen uit het Engelse Leeds, maar klinken super-Amerikaans. Na een optreden in Memphis kregen ze het ene na het andere aanbod van Amerikaanse platenmaatschappijen. Ze belandden uiteindelijk bij Playing In Traffic, gevestigd in Austin, Texas. Met superproducer John Porter (Roxy Music, Ryan Adams) namen ze hun debuut-CD op in Willie Nelson’s Pedernales Studio. En jawel, Blind Sighted Faith rechtvaardigt de hype. Meer dan dat zelfs. Elf sublieme eigen nummers die je het label Moderne Folkrock mag opplakken. Messcherpe samenzang, fraaie melodieën, geweldige mix van elektrisch en akoestisch. Sensationeel.  

 

Larkin Poe :: Thick As Thieves

Thick As Thieves is de vijfde studio-CD van Larkin Poe, de groep van de jonge zusjes Rebecca & Megan Lovell uit Georgia. Meer dan op de voorgangers hebben ze nu een flinke portie soul aan hun folkmuziek toegevoegd. En dat pakt wonderwel fraai uit op de zeven nieuwe eigen nummers. Als extra is er een DVD met een concert van de groep in Stongfjorden, Noorwegen. Ook niet te versmaden.  

 

Wrinkle Neck Mules :: Apprentice To Ghosts

Steve Earle, Neil Young & Crazy Horse, Bottle Rockets. Dat is het recept waarvan Apprentice To Ghosts, de nieuwe CD van Wrinkle Neck Mules, gemaakt is. In vijf dagen live opgenomen in de studio gaat het kwintet uit Richmond, Virginia helemaal los. De banjo’s zijn op een laag pitje gezet en hebben plaatsgemaakt voor gierende gitaren. Dit is een kolkende Americana-hutspot van het allerhoogste niveau, want liedjes schrijven kunnen ze als geen ander. Luisteren naar opener When The Wheels Touch Down zal voor iedereen voldoende zijn om onvoorwaardelijk fan van Wrinkle Neck Mules te worden.  
 

I See Hawks In L.A. :: New Kind Of Lonely

New Kind Of Lonely is de langverwachte akoestische CD van I See Hawks In L.A. De Americana-trots van Californië heeft altijd al de nadruk gelegd op ingetogen spel en hemelse samenzang. Dat bereikt nu een hoogtepunt. De jaren zeventig herleven en de invloeden van Poco en The Eagles klinken hier nog harder door dan normaal. Dit is ongekend mooi. En als verrassing is er het jam-uitstapje in het prachtnummer I Fell In Love With The Grateful Dead.   
 

Sonny Landreth :: Elemental Journey

Elemental Journey, de elfde CD van Sonny Landreth, is zijn eerste compleet instrumentale. De in Louisiana geboren Landreth werd bekend als de sublieme slidegitarist in de band van John Hiatt, daarna maakte hij een hele rits zeer sterke soloplaten vol met eigenzinnige rootsmuziek. Maar dit is totaal anders, niet alleen doordat hij niet zingt, maar ook doordat het muzikale spectrum nog veel breder is dan normaal. Naast blues, rock en cajun viert hij hier ook opeens zijn liefde voor jazz, klassiek en Zappa bot. En dan zijn er ook nog gastbijdragen van collega gitaargoden Joe Satriani en Eric Johnson. Elemental Journey is de ultieme traktatie voor gitaarliefhebbers.