Bob Woodruff :: The Year We Tried To Kill The Pain

Bob Woodruff komt uit New York City, maar zijn muziek is country. Het grote publiek ken hem nauwelijks, maar de critici prijzen hem steevast de hemel in. Zijn nieuwe CD, na een afwezigheid van 17 jaar, is opgenomen in Zweden en heeft de prachtige titel The Year We Tried To Kill The Pain. En de muziek klinkt zoals de titel belooft. De Houston Press prees de psychologische diepgang van zijn teksten en vergeleek hem met Mickey Newbury en John Prine. Rolling Stone plaatste hem tussen Steve Earle en Bruce Springsteen en The Houston Chronicle laat de namen van Elliott Smith, Nick Drake en Jeff Buckley. Woodruff is, kortom, een sensatie.

Nick Lowe :: Quality Street

Sommige ideeën zijn zo goed, dat je je afvraagt waarom ze niet eerder tot uitvoer zijn gebracht. Nick Lowe, niet alleen de godfather van de punk maar ook de Frank Sinatra van de 21ste eeuw, die een kerstplaat maakt? Ja, natuurlijk. Quality Street – A Seasonal Selection For All The Family is precies even goed als je zou verwachten: fantastisch dus. Een enkel bekend liedje (Silent Night), bijzondere covers (Roger Miller’s Old Toy Trains), een speciaal voor dit project door Ron Sexsmith geschreven nummer (Hooves On The Roof) en een handvol eigen nummers. Dankzij Nick Lowe wordt het een fijne kerst dit jaar.

Reckless Kelly :: Long Night Moon

Reckless Kelly, de vanuit Austin opererende band van de broers Willy en Cody Braun, is het best te omschrijven als The Eagles met Steve Earle als frontman. Hun nieuwe CD Long Night Moon draagt meer dan ooit het Earle-stempel, geen wonder, want hij is gloedvol gemixed door Ray Kennedy, Earle’s rechterhand. Die zorgt ervoor dat de muziek klinkt als een klok, maar dat de scherpe randjes bewaard blijven. Prachtige plaat met als tranentrekkende uitschieter Irish Goodbye.

Owen Temple :: Stories They Tell

De Texaan Owen Temple blijft verrassen met liedjes die qua tekst moeiteloos een plaats verdienen in het oeuvre van Townes Van Zandt. Daarnaast schudt hij de fraaie melodieën uit zijn mouw en wordt de muziek per CD fantasierijker. Stories They Tell is weer een meesterwerk van deze in Nederland nog steeds schromelijk onderschatte muzikant. Als gratis bijgevoegd extraatje is er Live At The Saxon Pub, een akoestisch optreden ter ere van het verschijnen van Mountain Home, zijn vorige CD.

Ellen Sundberg :: Black Raven

Ellen Sunberg komt uit Bjärme, een klein dorpje in het noorden van Zweden. Daar werkt ze in de kruidenierswinkel. Ze is twintig. En haar debuut-CD Black Raven is verpletterend. Het titelnummer zou een parel in het werk van Lucinda Williams kunnen zijn en de rest doet daar nauwelijks voor onder. In sfeer is het een combinatie van Son Volt en The Basement Tapes van Bob Dylan & The Band. Muziek die volstrekt op zichzelf staat, wars is van trends en een tijdloze schoonheid ademt.

Audrey Auld :: Tonk

Gitarist Kenny Vaughan is te horen op CD’s van Emmylou Harris en Lucinda Williams. Dat hij de producer is van Tonk, de nieuwe CD van de in Nashville wonende Australische zangeres Audrey Auld, is een garantie voor topkwaliteit. En Tonk is top. Auld heeft een prachtige warme stem, schrijft dansbare honky tonk-nummers en hartverscheurende ballads. Auld is gewoon hardcore country. De songtitels zeggen eigenlijk alles: Drinking Problem, Crying The Blues, Lonely Town, Broken Hearted Woman. Dit is country zoals country hoort te zijn.

New Country Rehab :: Ghost Of Your Charms

Ghost Of Your Charms, de tweede CD van de Canadese band New Country Rehab, verkent en overschrijdt de grenzen van de country. Liedjes die gaan over verlies en de dood, muziek die zijn inspiratie haalt bij Ennio Morricone en Calexico, maar ook bij Hank Williams, punk en de blues. Fantastische eigen nummers zoals Empty Room Blues en Home To You en twee waanzinnige covers: Williams’ Too Many Parties And Too Many Pals en de countryklassieker Image Of Me. Ghost Of Your Charms is een geweldige CD.

Band Of Heathens :: Sunday Morning Record

De invloeden van The Band Of Heathens uit Austin, Texas waren vanaf het begin duidelijk: The Band, Little Feat, Los Lobos, Townes Van Zandt. Dat leverde drie prachtige studio-CD’s op. Maar op hun nieuwe Sunday Morning Record is er sprake van een lichte koerswijziging. Allereerst verraadt de titel al dat ze een relaxte plaat wilde maken, daarnaast hebben ze The Beatles als voorbeeld toegevoegd. Resultaat is rootsy popmuziek met een heel grote P. Nummers als Shotgun en Girl With Indigo Eyes zijn instant klassiekers. En dat geldt dus ook voor Sunday Morning Record als geheel.

Kim Lenz :: Follow Me

Kim Lenz uit Los Angeles is de koningin van de hedendaagse rockabilly. Of zoals Rolling Stone schreef: ‘Als Elvis een vrouw was geweest, dan had-ie waarschijnlijk geklonken als Kim Lenz.’ Het merendeel van de nummers op haar vierde studio-CD Follow Me heeft ze zelf geschreven en die klinken tijdloos in de beste zin van het woord. Wat de plaat echter vooral zo bijzonder maakt is het sublieme gitaarspel van Big Sandy-gitarist Ashley Kingman en Ramon Espinoza en de Sun-achtige productie van Carl Sonny Leyland.

Jess Klein :: Behind A Veil

Jess Klein komt uit New York, maar woont nu al een jaar of zes in Austin, Texas en is de legendarische Jon Dee Graham haar vriend. Haar folky pop heeft dan ook een forse roots-injectie gekregen. Het titelnummer van haar nieuwe CD Behind A Veil is rockier dan ze ooit eerder klonk. Zoals iemand schreef: daar is ze gedeeltelijk Patti Smith, gedeeltelijk Lucinda Williams. Aan die laatste doet ze sowieso denken in haar teksten; die zijn schaamteloos openhartig. Zoals in een van de muzikale hoogtepunten van het jaar: Wilson Street Serenade, een formidabele ballad met ballen.

Andy Fairweather Low :: Zone-O-Tone

In 1967 had Andy Fairweather Low uit Wales zijn eerste hit als zanger van Amen Corner met Gin House Blues. Hij was de tweede gitarist op Eric Clapton’s Unplugged en nu, in 2013, is hij er  met Zone-O-Tone. Ingetogen, maar altijd soepele, spannende en swingende muziek. Net als Nick Lowe schrijft Fairweather Low catchy liedjes, met deze keer als absoluut hoogtepunt de meeslepende gospel Unclouded Day.

Daniel Romano :: Come Cry With Me

Over Come Cry With Me, de nieuwe CD van Daniel Romano schrijft de site altcountry.nl: ‘Zo ongeveer in zijn eentje heeft de jonge Canadees Romano een album in elkaar gestoken waar geen fan van Gram Parsons omheen kan.’ De beloning is 5 sterren. Volstrekt logisch, want nooit heeft deze eeuw country muziek zo doorleefd geklonken. Drank, hopeloze liefdes, verdriet. Tien prachtliedjes, geworteld in de golden age of country. Teksten van Hank Williams-niveau, muziek die op één lijn ligt met Gram Parsons, Buck Owens en Merle Haggard. Dé sensatie van 2013.