Rodney Crowell :: Tarpaper Sky

In 2010 had Rodney Crowell een plan: zijn nieuwe CD zou hij opnemen met dezelfde band waarmee hij in 1988 de artistieke en commerciële hit Diamonds & Dirt had gemaakt. Maar er kwam steeds wat tussen, zoals de zeer succesvolle duoplaat Old Yellow Moon met Emmylou Harris. Nu is er dan toch Tarpaper Sky en die is ronduit briljant. Dit is Crowell-Americana op zijn best. Ontroerende persoonlijke teksten, ballads, rootsrock en hardcore country. Liedjes die tot de beste uit zijn carrière behoren, een fantastisch band en Crowell die zingt als zelden tevoren. Luisteren is het beste geloven!

Morgan O’Kane :: The One They Call The Wind

Morgan O’Kane uit Virginia is een liedjesschrijver, zanger, virtuoze banjospeler en milieuactivist. Dat komt allemaal samen op zijn derde CD The One They Call The Wind… Folk met ballen, akoestische muziek met de drive van een beginnende punkband. O’Kane’s stem doet denken aan die van Bruce Springsteen, zijn teksten zijn in de traditie van Woody Guthrie, Pete Seeger en Joe Strummer. Dit is traditionele volksmuziek, getransporteerd naar de 21ste eeuw. Meeslepend en bijzonder.

The Devil Makes Three :: I’m A Stranger Here

The Devil Makes Three komt uit Brattleboro, Vermont. Ze groeiden op met folk, blues en jugbands, maar togen later gezamelijk naar Boston om daar punkbands te zien. Al die invloeden zijn te horen op I’m A Stranger Here. Het is hun vierde CD en geproduceerd door Americana-godfather Buddy Miller. Hij nam ze mee naar de Easy Eye Studio van Dan Auerbach in Memphis. Dit is muziek met de sfeer van de oude Elvis, Johnny Cash en Jerry Lee Lewis-singletjes, opgenomen in de Sun Studio. Het trio schrijft opzwepende liedjes en het swingt, ook al gebruiken ze geen drummer, als de hel. Tijdloos én fantastisch.

Curtis Harding :: Soul Power

Curtis Harding is een jonge zwarte gitarist/zanger/componist uit Atlanta die met zijn debuut Soul Power de soulmuziek nieuw leven inblaast. Niet alleen door twaalf perfecte liedjes af te leveren, maar vooral door pop en psychedelica aan zijn soul toe te voegen en soms zwaar te putten uit de gospeltraditie. Het maakt van Soul Power een buitengewoon krachtige en emotionele CD.

Will Kimbrough :: Sideshow Love

Will Kimbrough, geboren in Alabama en opererend vanuit Nashville, is een van de beste roots-gitaristen van deze tijd. Het is geen toeval dat Buddy Miller, Steve Earle, Emmylou en Rodney Crowell zo graag met hem werken. Maar hij is ook een begenadigd componist wiens liedjes worden gecoverd door Little Feat, Jimmy Buffett en Todd Snider. Op Sideshow Love, zijn zevende solo-CD, bewijst Kimbrough dat hij inmiddels ook een zeer goede zanger is. Het is een hoogtepunt in zijn oeuvre. Twaalf zeer goede eigen nummers, die organisch country, New Orleans rhythm and blues en soul versmelten. Een van de beste Americana-CD’s van de laatste jaren. Soms denk je dat The Band uit zijn as is herrezen.

Deadman :: Chimes at Midnight/How Shall We Then Live?

De Texaanse band Deadman heeft iets moois gecreëerd: een prachtig uitgevoerde driedubbelslag. De DVD Chimes At Midnight, een fraaie arty in een bordeel spelende zwartwitfilm van 18 minuten, een 40 pagina’s tellend boekje met songteksten en foto’s, ook in zwartwit. En de CD How Shall We Then Live?, met zes nummers. Uitschieters zijn het verpletterende Roxy Music en Texaanse rootsmuziek combinerende Young And Alive en het intrigerende Javert waarop leider Steven Collins zich ontpopt als de Americana-versie van Leonard Cohen.

Lincoln Durham :: Exodus Of The Deemed Unrighteous

Op zijn tweede CD Exodus Of The Deemed Unrighteous is de Texaanse one man band Lincoln Durham nog steeds de hel en verdoemenis predikant uit een ver verleden. Hij schreeuwt zijn liedjes naar ons toe, vaak begeleid door een scheurende slide-gitaar. Maar daarnaast ontroert hij in bijna lieve ballads zoals Keep On Allie waarin de hoofdpersoon altijd Ruby Tuesday meezingt als dat op de radio is. Fenomenale muziek voor de liefhebbers van rauwe Americana in Tom Waits-stijl.

Reto Burrell :: Lucky Charm

Reto Burrell is een Zwitser, maar dat zou je niet denken als je luistert naar zijn zevende CD Lucky Charm. Veel Amerikaanser kan Americana niet klinken. In de folky nummers is hij bedachtzaam, in de rocky liedjes gaan alle remmen los en richt hij zijn blik op de toekomst. Die combinatie werkt perfect en maakt van Lucky Charm een rootsrock-topper.

Henhouse Prowlers :: Breaking Ground

De Henhouse Prowlers komen uit Chicago en maken traditionele bluegrass. Razendsnel en virtuoos. Wat hun CD Breaking Ground tot zo’n succes maakt, behalve hun sublieme spel, zijn echter hun eigen nummers. De wals Drunk Again is een van de hoogtepunten; geweldige tekst, even zo fraaie melodie. Verrassend is hun cover van de soulklassieker Ain’t Too Proud To Beg. En voor de broodnodige variatie aarzelen de Prowlers ook niet om af en toe een sentimentele ballad te spelen.

The Wood Brothers :: The Muse

The Wood Brothers, bassist Chris en gitarist Oliver, hebben met The Muse waarschijnlijk de beste Americana-CD van 2014 afgeleverd. Onder leiding van producer Buddy Miller benaderen ze moeiteloos het niveau van The Band en The Avett Brothers. Alle invloeden, van oude blues en jazz tot rootsy funk en gospel, komen genadeloos samen. De stemmen van de broers vullen aan en tuimelen over elkaar, de liedjes zijn subliem. Warm, spannend en toegankelijk.

Mount Carmel :: Get Pure

Get Pure, de derde CD van het powertrio Mount Carmel uit Columbus, Ohio, is precies wat de titel belooft. Pure en eerlijke bluesrock zoals die ooit gemaakt werd door Free, Humble Pie en Led Zeppelin. Geen tierelantijnen, gewoon snoeihard rechtdoor. Geweldige nummers, geweldig spel. En Matthew Reed is niet alleen een gitarist van topniveau, hij is ook een van de allerbeste zangers die er rondlopen. Met de soul van Otis Redding, de blues van Paul Rodgers en de kracht van Robert Plant. Formidabel.

Basko Believes :: Idiot’s Hill

De leden van de Amerikaanse band Midlake zijn diehard fans van de Zweedse singer/songwriter Johan Orjansson. Ze bleven hem maar vragen een CD met ze te maken. Dus spendeerde Orjansson al zijn geld aan een vliegticket naar Denton, Texas om met Midlake en de band van Israel Nash Gripka de studio in te gaan. Het resultaat is Idiot’s Hill en Orjansson noemt zich Basko Believes. De muziek is adembenemend mooi, orkestrale persoonlijke folk met soul die niet terugdeinst voor grote emoties. Soms denk je: hé, Bono toen hij zijn onschuld nog niet had verloren.

The Gloaming :: The Gloaming

The Gloaming is een Iers-Amerikaanse supergroep die op haar debuut, simpelweg The Gloaming geheten, volstrekt nieuwe wegen bewandelt. De basis is Ierse volksmuziek, maar daar wordt een revolutionaire draai aan gegeven. Met toevoeging van elementen uit de jazz en de klassieke muziek ontstaat er opeens een volstrekt nieuw genre. De zang van Iarla O Lionaird is hemels, de viool van Martin Hayes adembenemend, de piano van Thomas Bartlett hypnotiserend. Dit is wereldmuziek, in elke betekenis van het woord.