Brent Best :: Your Dog, Champ

Brent Best is nog steeds de leider van een van de allerbeste en opwindendste rootsbands ooit, Slobberbone uit Denton, Texas. Maar nu is er zijn eerste solo-CD: Your Dog, Champ. Iets bedachtzamer en wat meer country dan de alle-remmen-los aanpak van Slobberbone. Maar uiteindelijk is het wederom muziek met ballen. Liedjes die stuk voor stuk films zijn met verhalen over mensen met wie het niet per se goed afloopt. Best is geweldig bij stem, de melodieen zijn krachtig, de muziek avontuurlijk. Literaire rock ‘n’ roll in de beste Texaanse traditie. Kandidaat CD van het jaar.

Elvis Perkins :: I Aubade

Elvis Perkins is de zoon van acteur Anthony Perkins (overleden aan een aids-gerelateerde longontsteking) en fotografe Barry Berenson (die in vlucht 11 zat die op 11/9/01 het WTC binnenvloog). Over verlies en de dood maakte hij in 2006 de hartverscheurende CD Ash Wednesday. Drie jaar later volgde Elvis Perkins In Dearland en nu in 2015 is er plaat nummer 3: I Aubade. Folk en indie in het verlengde van het meer experimentele werk van Elliot Smith, Bonnie Prince Billy en Bon Iver. Dromerige en prachtige melodieën, impressionistische en persoonlijke teksten en muziek waarvoor ieder instrument en ieder geluid uit de kast wordt gehaald. Vreemd en toegankelijk tegelijk. Baanbrekende hippiemuziek van nu. Ongelooflijk goed.

Beth McKee :: Sugarcane Revival

De stem van de in Mississippi geboren zangeres/pianiste Beth McKee heeft de kracht van een loeiende sirene. Die kan door merg en been gaan. Maar ze neemt ook regelmatig gas terug en is subtiel op momenten dat het nodig is. Op Sugarcane Revival, haar met afstand beste CD, serveert ze een meer dan smakelijke mengelmoes van pop, blues en gospel. Dertien meer dan uitstekende eigen nummers, die thuishoren in de kerk én in de kroeg.

Tony Furtado :: The Bell

Tony Furtado draait al een jaartje of 25 mee in de Americana. Hij is een begenadigd slide-gitarist en banjo-speler. Hij put uit alle Amerikaanse muziekvormen: bluegrass, folk, blues, jazz en rock. In het begin werd hij vaak vergeleken met Ry Cooder, op zijn nieuwe CD The Bell denk je, ook vanwege de persoonlijke teksten, eerder aan een combinatie van Gillian Welch en David Crosby. Opgedragen aan zijn dode vader is het een even ontroerende als prachtige CD. Met als extraatje de bonus-CD Copper And Tin.