Christian Kjellvander :: A Village: Natural Light

De Zweed Christian Kjellvander brak in 2013 artistiek door met The Pitcher, een meesterwerk. Zijn nieuwe A Village: Natural Light is dat wederom. Hij zingt met een diepe donkerbruine stem, zijn teksten zijn literair maar nimmer hoogdravend. De titel van het prachtnummer Dark Ain’t That Dark zegt alles: niet vrolijk, maar nooit hopeloos. En twee liedjes later, in Riders In The Rain, meldt hij terloops dat hij sex had met zijn ex op het kerkhof. Christian Kjellvander is van het niveau Nick Cave, Tindersticks en Leonard Cohen. Buitencategorie dus. Muziek die zo godvergeten prachtig is, dat woorden echt tekort schieten.

Jenny Berkel :: Pale Moon Kid

De Canadese singer/songwriter Jenny Berkel geniet vooral bekendheid omdat ze in de band van het fenomeen Daniel Romano speelt. Pale Moon Kid is haar tweede soloplaat en niet alleen geproduceerd maar ook grotendeels volgespeeld door Romano. Het resultaat is een fantastische mix van sixtiesfolkpop en psychedelica. Geweldige liedjes, een bedrieglijk lieflijke stem en Romano die met zijn prominente gitaarspel alle risico’s van de wereld neemt en zichzelf overtreft. Een klasse-CD.

Shovels & Rope :: Little Seeds

Shovels & Rope, het echtpaar Michael Trent en Cary Ann Hearst uit South Carolina, heeft onder bizarre omstandigheden een nieuwe CD gemaakt. Tijdens de opnames kreeg Cary Ann een kind, trokken de ouders van Michael bij hen in omdat zijn vader getroffen werd door Alzheimer en werd hun vriend Eric vermoord. Al die gebeurtenissen vind je terug op Little Seeds, een meesterwerk over leven en hoop, ouderdom en de dood. Americana zoals we die al te lang niet meer gehoord hebben. Stel je voor: de Everly Brothers begeleid door The Stooges of Gram Parsons en Emmylou Harris die in de studio zijn beland met The Clash.

Parsonsfield :: Blooming Through The Black

De groep Poor Old Shine heet sinds 2014 Parsonsfield. Blooming Through The Black heet de eerste CD die ze onder die naam uitbrengen en is een reuzenstap voorwaarts. Van de folk/bluegrass band die ze waren zijn nog slechts resten over. Er is een nieuwe experimentele en energieke benadering. De geest van punk, Springsteen, Pogues, Avett Brothers en psychedelica is in het vijftal uit Massachusetts gevaren. En hun liedjes zijn opeens van extra klasse. Luister naar het prijsnummer Water Through A Mill, dan weet je dat Parsonsfield een even bijzondere als geweldige band is.

Thisell :: II

Op zijn tweede CD, simpelweg II getiteld, ontpopt de Zweedse singer/songwriter Thisell zich als een echte sombermans. Met een stem die in de buurt ligt van een jonge Ryan Adams ontroert hij keer op keer de luisteraar met zijn prachtliedjes. De muziek is bijna klassiek, met prominente rollen voor accordeon, viool, staande bas en piano. Teksten vol melancholie en wonderschone melodieën. Donkere Americana van de hoogste orde.

Anthony D’Amato :: Cold Snap

De teksten van Anthony D’Amato, uit New Jersey, kunnen moeiteloos de vergelijking doorstaan met die van Leonard Cohen en Paul Simon. De muziek gaat weer meer de kant van Bruce Springsteen op. Op zijn nieuwe CD Cold Snap, opgenomen met leden van Bright Eyes, The Faint en Cursive stijgt hij weer naar grote hoogtes met zijn singer/songwriter powerpop. In het openingsnummer Oh My Goodness zingt hij dat zijn goedheid een vloek is. Je moet er maar opkomen. Geweldig.

Joseph Parsons :: The Field The Forest

The Field The Forest is een dubbel-EP van de in Duitsland woonachtige Amerikaan Joseph Parsons, die in een ongekend productieve fase van zijn leven zit. Soloplaten, samenwerkingen met Todd Thibaud, met de bands Hardpan en US Rails. De wortels van zijn muziek gaan ver terug: Crosby, Stills & Nash, Paul Simon, Bruce Springsteen. Melodieus en intelligent zijn de toverwoorden hier. Het lichte deel 1 van deze dubbelaar (The Field) toont zijn ingetogen kant, op het donkere deel 2 (The Forest) rockt hij behoorlijk hard. Het is bij elkaar een fraaie staalkaart van Parsons’ kunnen, een talent dat een groot publiek verdient.

William Harries Graham :: Foreign Fields

William Harries Graham is de zoon van Austin-legende Jon Dee Graham. Willie had een verlammende botziekte, maar door ontelbaar vele benefietconcerten werd het geld ingezameld voor een succesvolle medische behandeling. En om een sprong in de tijd te maken: nu is er Foreign Fields, zijn eerste CD waarop hij zich ontpopt als een kruising van zijn vader, Alejandro Escovedo en Kurt Cobain. Veel krachtige eigen nummers en een fijne cover van She’s Got van de True Believers, de band van Escovedo en zijn vader. William Harries Graham is een bijzondere jongen en Foreign Fields een bijzondere plaat.

Left Lane Cruiser :: Beck In Black

Left Lane Cruiser uit Indiana heeft al een handvol sensationele CD’s gemaakt voor het Alive Natural Sound-label. Tijd voor een terugblik. Beck In Black is een greep uit die platen, samengesteld door hun vroegere drummer Brenn ‘Sausage Paw’ Beck, vandaar de titel. Maar ook aangevuld met zes nieuwe nummers waaronder een opwindende cover van de Steppenwolf anti—drugs hit The Pusher, Het is allemaal weer even gedreven en geweldig. Hillbilly/punk/blues, R.L. Burnside ontmoet The Clash. Left Lane Cruiser kent zijn gelijke niet in de hedendaagse muziek.

Camera :: Phantom Of Liberty

Luisteren naar Phantom Of Liberty, de derde CD van de Berlijnse band Camera, geeft je het gevoel dat de duivel je op de hielen zit. Dit is Kraftwerk op speed, een Formule 1-auto waarvan de remmen het niet meer doen met als moter de wild om zich heen slaande Michael Drummer. Af en toe wordt er gas terug genomen met een dromerig Pink Floyd-achtig uitstapje. Maar onmiddellijk daarna draait de machine weer op volle toeren. Openingsnummer Affenfaust is de meest sensationele en opruiende electronica die deze eeuw geproduceerd is. Paranoia als kunstvorm. Waanzinnig.