Big Band Of Brothers :: A Jazz Celebration Of The Allman Brothers Band

Producent John Harvey droomde al decennia lang over welke muziek zich nu leende voor een big band-aanpak. Toen hij eenmaal wist dat het vroege werk van The Allman Brothers Band daar zeer geschikt voor was trof hij de ervaren jazzdrummer Mark Lanter en samen formeerden ze de Big Band Of Brothers. Met saxofonisten, trompettisten, trombonisten en een uitgebreide ritmesectie, op vier nummers aangevuld met zangers Marc Broussard en Ruthie Foster, krijgen acht Allman-klassiekers -van It’s Not My Cross To Bear tot Whipping Post en In Memory Of Elizabeth Reed- een zeer geïnspireerde en swingende aanpak. A Jazz Celebration Of The Allman Brothers Band is een zeer geslaagd eerbetoon aan een van de beste bands ooit.

Ben Lee :: Quarter Century Classix

De Australiër Ben Lee heeft al een paar handenvol voortreffelijke soloplaten afgeleverd. Maar begin jaren negentig zat hij als jonge puber in de band Noise Addict, die beroemde fans had als Thurston Moore van Sonic Youth en Evan Dando. Voor zijn nieuwe soloplaat Quarter Century Classix kijkt Lee terug op die tijd en covert hij dertien liedjes uit de eerste helft van de jaren negentig. Zoals Speeding Motorcycle van Daniel Johnston, Get Me van Dinosaur Jr. en Sugar Kane van Sonic Youth. Dat doet hij op een zeer relaxte manier, wat een totaal nieuw licht op die nummers werpt. Dat maakt van Quarter Century Classix een even verrassende als bevredigende plaat.

Oak Ridge Boys :: Down Home Christmas

The Oak Ridge Boys combineren al meer dan vijftig jaar gospel en country. Hun muziek leek wat jaren geleden op een dood spoor beland, maar toen schoot sterproducer Dave Cobb (Jason Isbell, Sturgill Simpson, Chris Stapleton) het kwartet te hulp. Met verbluffende resultaten. Nu is er Down Home Christmas, de achtste kerstplaat. En die is, mede omdat de stemmen van de mannen door de tijd best wat aangetast zijn, ronduit ontroerend. Een paar traditionals, maar ook veel originele nummers, maken van Down Home Christmas een meer dan fijne kerst-CD.

Curt Boettcher & Friends :: Looking For The Sun

Curt Boettcher was nog piepjong toen hij al hits produceerde voor de Association en Tommy Roe. Hij had ook zo zijn eigen groepen zoals Sagittarius en The Milennium. Drugs en een longontsteking maakten in 1987 een eind aan zijn leven. Hij werd 43. Nu is er Looking For The Sun, van Curt Boettcher & Friends, waarop merendeels wat onbekendere producties en sessies van hem verzameld zijn. Curieus en wonderschoon. Hij was inderdaad een soort Brian Wilson. Een genie dat nooit de erkenning kreeg die hij verdiende. Hopelijk brengt Looking For The Sun daar verandering in.