Pokey LaFarge :: Rock Bottom Rhapsody

In 2018 verhuisde Pokey LaFarge van St. Louis naar Los Angeles en toen ging het goed mis. Het succes steeg hem naar het hoofd, of zoals hij het zelf formuleert: boze geesten en demonen namen het over. Drank, vrouwen, et cetera, hij kon er geen genoeg van krijgen. Rock Bottom Rhapsody is daar een ontluisterend en meeslepend verslag van. Zoals ook zijn nieuwe leven, inclusief zijn geloof in God, ter sprake komt. Maar waar het uiteindelijk om gaat is de muziek en die is fantastisch. Hij beleidt schaamteloos zijn liefde voor oude crooners als Dean Martin en Frank Sinatra, maar ook jongere crooners als Roy Orbison, Bob Dylan, Tom Jones en Nick Cave. Het is jazz, het is blues, het is pop, maar Rock Bottom Rhapsody is vooral Pokey LaFarge op zijn allerbest.

Lilly Hiatt :: Walking Proof

Lilly Hiatt brak door met haar derde plaat, Trinity Lane. Een meesterwerk over de donkere gebeurtenissen in haar leven zoals de zelfmoord van haar moeder, haar verslaving en een scheiding. De opvolger is er nu en die is qua thematiek een stuk zonniger. Nog steeds zijn er de problemen met mannen, maar het gaat nu veel beter met haar. De muziek is nog immer die fraaie mix van country, Americana en punky pop en de liedjes klinken weer allemaal als een klok. Of dat nu het formidabele titelnummer is, het ontroerende Some Kind Of Drug, waarin ze hulp krijgt van vader John of het rockende Never Play Guitar, een nummer waar John Hiatt vast en zeker stinkend jaloers op is. Walking Proof laat de nieuwe Lilly Hiatt horen en die mag er zijn.

People Years :: Animalism

De groep People Years komt uit Birmingham, Alabama maar klinkt behoorlijk Brits op hun debuutplaat Animalism. Je hoort de invloeden van Pink Floyd, U2 en latere Britpop-bands. Prima liedjes met aanstekelijke hooks, geschreven door zanger/gitarist Chris Rowell. En soms zijn er uitstapjes naar jaren zestig psychedelica en zelfs naar The Byrds zoals in Animal Taxxx, een van de hoogtepunten op een meer dan geslaagde plaat.

Witch’s Wall :: Witch’s Wall

Witch’s Wall is een kwintet uit Alabama en hun debuut, simpelweg Witch’s Wall getiteld, is een perfecte dromerige indiepop-plaat, een weergaloze combinatie van Grizzly Bear, Radiohead en, jawel, Beach Boys en zelfs oude soul. Prachtige liedjes, ingetogen gespeeld, maar desondanks altijd karaktervol en spannend. Een van de meest verrassende platen van 2020.