De Slink Moss Explosion is een supergroep waarin Slink Moss en Jimmy Sutton van de JD McPherson Band de energie van de vroege rockabilly mengen met hun liefde voor sixties psychedelica en de gekte van Screamin’ Jay Hawkins en The Cramps. Op Floating Ghost Hotel (verkrijgbaar op vinyl en digitaal) krijgen ze hulp van supergitarist Joel Paterson en NRBQ-lid Scott Ligon. De composities zijn top (Honey Bee Bop en Space Cowboy Number One zijn zelfs ronduit briljant) en de wijzers slaan geregeld uit in het rood. En zo hoort dat. Wat een opwinding, wat een feest!
Het is een raadsel dat de groep Say ZuZu uit New Hampshire niet veel meer succes had in zijn elfjarig bestaan. Om een einde te maken aan dat grote onrecht is er nu Here Again: A Retrospective (1994-2002). Twaalf topnummers, rootsrock met ballen, Americana op zijn allerbest. Het boekje bij de plaat bevat een verhaal van Brent Best van Slobberbone, de groep waarmee Say ZuZu zich sterk verwant voelt. Het goede nieuws is dat dit nog maar het begin is van wat een waar Say ZuZu-jaar gaat worden. Al hun platen worden opnieuw uitgebracht, geremastered en met bonusnummers. En nog beter nieuws: Say ZuZu is, na een ‘pauze’ van twintig jaar, heropgericht. Er komt een nieuwe plaat en de band gaat weer optreden.
Silver Lining is wat je met wat goede wil een Noorse supergroep kunt noemen. Het kwartet bestaat uit leden van The Northern Belle en Louien. Ze kwamen voor het eerst samen in 2015 voor een Gillian Welch tribute show en begrepen toen dat er meer inzat. In 2018 verscheen er het bescheiden album Heart And Mind Alike, maar nu is er het fantastische Go Out Nowhere. Twee geweldige zangeressen (Stine Andreassen en Live Miranda Solberg), een goede zanger plus een briljante instrumentalist. De tien fraaie eigen nummers klinken als een fusie van The Band en Emmylou Harris vermengd met de weidsheid van een Noors landschap. Schitterend!
De Canadese Jenny Berkel, in Nederland vooral bekend door haar werk met het fenomeen Daniel Romano, is de Joni Mitchell van deze tijd. Ze is een dichteres van niveau, maar als ze dan ook nog eens die hoogstpersoonlijke teksten gaat zingen, dan is het helemaal tijd voor kippenvel. Op haar nieuwe plaat met de fraaie titel These Are The Sounds Left From Leaving, overtreft ze zichzelf. Het is opnieuw die combinatie van haast hemelse stem, psychedelica en barokke sixtiespop die haar zo uniek maakt. Behalve voor Joni-fans ook een onmisbare plaat voor liefhebbers van Nick Drake, Leonard Cohen en Sandy Denny. Top!
Seratones is een band uit Shreveport, Louisiana en A.J. Haynes is de frontvrouw. Ze is een zwarte feministe en dat klinkt luid en duidelijk door op Love & Algorhythms, de opwindende derde plaat van de groep. Funk en soul met een vleugje gospel en jazz, waarop het goed dansen is. Maar de andere optie is om aandachtig naar de teksten van Haynes te luisteren, die ongelooflijk inspirerend zijn en die door de fantastische stem van Haynes (ergens tussen Billie Holiday en Amy Winehouse in) nog aan zeggingskracht winnen. Love & Algorhythms is een bijzondere plaat van een bijzondere groep.
De groep 49 Winchester uit Russell County, Virginia stopt steeds meer rock in zijn country. Fortune Favors The Bold, hun vierde plaat, is daarmee het ideale huwelijk geworden tussen Billy Joe Shaver en Lynyrd Skynyrd. Er wordt makkelijk en organisch geschakeld tussen gevoelig en hard. Geweldig gitaarwerk, indien nodig een huilende steelgitaar en de stem van Isaac Gibson, die net zoveel soul en zuidelijk venijn in zich heeft als Ronnie Van Zant. Fortune Favors The Bold is een plaat die van iedere huiskamer een café maakt.
Op zijn negentiende, terwijl zijn vrienden gingen studeren, verhuisde Joshua Hedley naar Nashville. Hij was verliefd op country-muziek. Op zijn nieuwe, tweede plaat Neon Blue zingt hij: ‘Ik heb alle legendes bestudeerd, geleerd van wat zij deden.’ En dus is hij nu ‘de zingende professor van country & western.’ En dat doet hij fantastisch! Zijn liedjes gaan waarover ze moeten gaan: drank (een verslaving die hij goed kent), geldgebrek, vrouwen die je hart breken. En niemand doet dat, sinds Dwight Yoakam en Dale Watson, zo goed als Joshua Hedley. Muziek om bij te huilen, om bij te treuren en om heel erg dronken bij te worden.
De Slink Moss Explosion is een supergroep waarin Slink Moss en Jimmy Sutton van de JD McPherson Band de energie van de vroege rockabilly mengen met hun liefde voor sixties psychedelica en de gekte van Screamin’ Jay Hawkins en The Cramps. Op Floating Ghost Hotel (verkrijgbaar op vinyl en digitaal) krijgen ze hulp van supergitarist Joel Paterson en NRBQ-lid Scott Ligon. De composities zijn top (Honey Bee Bop en Space Cowboy Number One zijn zelfs ronduit briljant) en de wijzers slaan geregeld uit in het rood. En zo hoort dat. Wat een opwinding, wat een feest!
Klanderman Promotion 