People Years :: Animalism

De groep People Years komt uit Birmingham, Alabama maar klinkt behoorlijk Brits op hun debuutplaat Animalism. Je hoort de invloeden van Pink Floyd, U2 en latere Britpop-bands. Prima liedjes met aanstekelijke hooks, geschreven door zanger/gitarist Chris Rowell. En soms zijn er uitstapjes naar jaren zestig psychedelica en zelfs naar The Byrds zoals in Animal Taxxx, een van de hoogtepunten op een meer dan geslaagde plaat.

Witch’s Wall :: Witch’s Wall

Witch’s Wall is een kwintet uit Alabama en hun debuut, simpelweg Witch’s Wall getiteld, is een perfecte dromerige indiepop-plaat, een weergaloze combinatie van Grizzly Bear, Radiohead en, jawel, Beach Boys en zelfs oude soul. Prachtige liedjes, ingetogen gespeeld, maar desondanks altijd karaktervol en spannend. Een van de meest verrassende platen van 2020.

Terry Ohms :: Cold Cold Shoulder

Terry Ohms uit Birmingham, Alabama is het alter ego van Wes McDonald, ooit zanger/gitarist van Vulture Whale & The Ohms en nu drummer van People Years. Maar waar hij vooral uitblinkt is op zijn soloplaten. Op zijn achtste, Cold Cold Shoulder, onderscheidt hij zich vooral als gitarist die zijn acht fijne eigen nummers opfleurt met geweldige solo’s. Cold Cold Shoulder klinkt als een monsterverbond tussen Jimi Hendrix en Lou Reed; creatief en onvoorspelbaar. Terry Ohms is een zanger, schrijver en gitarist van de buitencategorie.

Sarah Lee Langford :: Two Hearted Rounder

De muziek van Sarah Lee Langford uit Birmingham, Alabama op Two Hearted Rounder is een meer dan aantrekkelijke combinatie van folky rootsmuziek a la Gillian Welch en traditionele country in de Loretta Lynn-stijl. Dit is de plek waar het Oude Zuiden en het Nieuwe Westen elkaar ontmoeten. Maar wat behalve de stevige begeleiding en de stem van Langford de muziek zo bijzonder maakt zijn de liedjes. Met name het titelnummer is een instant klassieker. Ook de rest klinkt als een klok en maakt van Two Hearted Rounder een van de platen van het jaar.

Brad Armstrong :: I Got No Place Remembers Me

Brad Armstrong maakte zes platen met zijn band 13ghosts. En toen was ie er klaar mee. Hij bleef weliswaar optreden met de Dexateens, maar zijn muzikale carrière zat erop. Dacht hij. Nee dus. En gelukkig maar. I Got No Place Remembers Me is de tweede CD na zijn terugkeer en dat is een fenomenale plaat. Bob Dylan, Townes Van Zandt, Steve Earle, Flannery O’ Connor, William Faulkner, dat is het gebied waarop Armstrong opereert. Luister naar de zeven minuten durende opener Brother Ford en je weet genoeg. Armstrong is behalve een muzikale uitblinker ook een sublieme verhalen verteller. Meesterlijk.

Holiday Gunfire :: Holiday Gunfire

Holiday Gunfire is een kwartet uit Birmingham, Alabama dat verrassend uit de hoek komt met een gelijknamige debuutplaat. Acht perfecte popliedjes dienen als basis voor geweldige gitaarduels tussen Lester Nuby III en Jason Hamric, ondersteund door een loeistrakke ritmesectie. Dit is moderne indiepop, zuidelijke rock, Fugazi- en Sonic Youth-fuzz en jaren 60 psychedelica ineen. Een aanrader van de bovenste plank en een van de aangenaamste muzikale verrassingen van de laatste jaren.

The Bohannons :: Bloodroot

De Bohannons komen uit Chattanooga, Tennessee en zijn in de loop der jaren hun alt.country steeds harder gaan spelen. Nu is er Bloodroot, opgenomen in Water Valley, Mississippi, en daar wisselen ze Neil Young & Crazy Horse-Americana af met psychedelische jaren zestig uitstapjes en Lynyrd Skynyrd-achtige Southern rock. Marty Bohannon is een lekker schreeuwende zanger, Matt Bohannon een dijk van een gitarist en ze schrijven toffe nummers. De Bohannons zijn een wereldband.

Terry Ohms :: Terryfirma

Terry Ohms is een mysterieuze man. Niet alleen omdat hij eigenlijk Wes McDonald heet en afkomstig is uit Birmingham, Alabama. Nee, het mysterie zit vooral in dat hij nu helemaal in zijn eentje de plaat Terryfirma heeft gemaakt die veel experimenteler is dan zijn (en McDonald’s) eerdere garage- en roots-avonturen. Elektronica her en der, liedjes die dwars door alle genres heengaan, van punk tot synthpop. Het resultaat is een fascinerende CD van een even geniale als mysterieuze muzikant.

Timber :: The Family

Janet Simpson en Will Stewart hebben los van elkaar al aardig wat fraaie muziek gemaakt, maar nu zijn ze samen het duo Timber en The Family is na een EP in 2015 hun langspeel-debuut. En een prachtdebuut is het. Het doet in de verte denken aan het melodieuze werk van The Velvet Underground & Nico, maar ook aan de melancholie van Bonnie Prince Billy. Mooie dromerige liedjes die bij elke luisterbeurt aan kracht winnen. The Family is een hypnotiserend mooie plaat.

Austin Lucas :: Immortal Americans

Het huwelijk van Austin Lucas liep op de klippen, hij raakte aan de drank, zijn nieuwe vrouw had kanker. Het was tijd om terug te gaan naar de plek waar hij geboren werd en opgroeide: het door crises geteisterde Bloomington, Indiana. Al die ingrijpende ervaringen vormen de basis voor zijn nieuwe CD Immortal Americans, geproduceerd door Centro-matic’s Will Johnson en opgenomen in Steve Albini’s studio in Chicago. Americana met een punk-hart. Prachtige liedjes, teksten die door hart en ziel gaan. Ongelooflijk goed.

Caleb Caudle :: Crushed Coins

Het gaat misschien een beetje ver om Caleb Caudle te vergelijken met grensverleggers als Sturgill Simpson en Daniel Romano. Maar wat de man uit Winston-Salem, North Carolina doet op zijn nieuwe CD Crushed Coins is een grote stap in die richting. Waren zijn voorgaande platen weliswaar voortreffelijke maar ook betrekkelijk brave country, hier is zijn country doortrokken met folk- en popinvloeden en schrikt hij niet terug om zijn prachtige liedjes te voorzien van rijke instrumentatie en sappige koortjes en klinkt bijvoorbeeld Empty Arms als een liedje van het White Album van The Beatles. Het maakt van Crushed Coins een van de meest avontuurlijke countryplaten van de laatste jaren.

Leon III :: Leon III

Het was al een tijdje verdacht stil rond de fantastische rootsband Wrinkle Neck Mules uit Richmond, Virginia. De reden daarvan is nu duidelijk. Leider Andy Stepanian en multi-instrumentalist Mason Brent hadden het druk met een ander project. Hun groep heet Leon III en dat is ook de titel van hun eerste plaat. Producer is Mark Nevers (Bonnie Prince Billy, Lambchop, Silver Jews) en dat is hoorbaar. Hij laat de liedjes gloedvol, soms zelfs klassiek en bombastisch klinken wat van Leon III een meer dan formidabele CD maakt. Opvallend: naast de fraaie eigen nummers is er een eigenzinnige cover van Velvet Underground’s Jesus.

Will Stewart :: County Seat

Na een tijdje vanuit Nashville geopereerd te hebben als liedjesschrijver, besloot Will Stewart dat het tijd werd terug te gaan naar zijn roots in Birmingham, Alabama. Daar maakte hij zijn eerste soloplaat: County Seat. Country met een fikse dosis Zuidelijke soul en rock, Neil Young-achtige gitaren en teksten waar Bob Dylan zich niet voor zou schamen. Will Stewart wil niet het wiel opnieuw uitvinden, maar zijn liedjes en stem zijn zo goed dat dat ook nergens voor nodig is. County Seat is een meer dan fijne plaat.