De video die Alex Williams heeft gemaakt voor No Reservations maakt veel duidelijk. Opgenomen in Waylon’s Bar in Marion, Indiana zien we Williams met zijn band en een publiek bestaande uit bikers. No Reservations is, na een stilte van vijf jaar, het openingsnummer van Waging Peace, zijn tweede plaat. En dat is een formidabele mix van Chris Stapleton-country, Lynyrd Skynyrd-achtige Southern rock, liedjes van Townes Van Zandt-niveau en een stem die zowel aan Johnny Cash als Waylon Jennings doet denken. Waging Peace is outlaw country van het allerbeste soort. Echt fantastisch!
Een scheiding, de dood van zijn vader, een door Trump verdeeld land, een boek van Albert Camus dat veel indruk maakte. Dat alles bij elkaar leidde tot Sisyphus Happy, het formidabele nieuwe album van de Californische singer/songwriter M. Lockwood Porter. Hij kreeg wederom de hulp van John Moreland en die haalde het beste in hem boven. Persoonlijke teksten en rock met country- en folk-invloeden. M. Lockwood Porter ontpopt zich steeds meer als de Jeff Tweedy van de Westkust, een eigenzinnig talent dat nieuwe Americana-wegen durft in te slaan. Sisyphus Happy is een indrukwekkende plaat.
Na haar zeer geslaagde derde plaat Highway Queen sloegen bij Nikki Lane de twijfels hard toe. Wilde ze nog wel een nieuw album maken, had ze zin om weer op tournee te gaan? Nee, eigenlijk niet. Totdat ze telefonisch kennismaakte met de geniale Josh Homme, leider van Queens Of The Stone Age. Die wilde dolgraag met haar de studio in. Hij bracht wat QOTSA-bandleden mee en de drummers van de Arctic Monkeys en Autolux. Het resultaat is Denim & Diamonds, een waarlijk fantastische powerpop-plaat, gedrenkt in psychedelica en country. Hier komen twee grote liefdes van Lane samen: The 13th Floor Elevators en Loretta Lynn. Tien geweldige eigen songs, met als uitschieter het meesterlijke titelnummer. Nikki Lane en Joshua Homme blijkt een gouden combi te zijn.
Met Jerry Jeff completeert Steve Earle zijn trilogie waarin hij persoonlijke helden en leermeesters van een passend eerbetoon voorziet. Eerst was er Townes met nummers van Townes van Zandt, daarna kwam Guy met nummers van Guy Clark en nu dus Jerry Jeff met tien composities va Jerry Jeff Walker. De platen verschenen, zo benadrukt Earle, in volgorde van doodgaan. Jerry Jeff Walker overleed ‘pas’ eind 2021, terwijl hij toch Earle’s eerste held was. Op Jerry Jeff combineert Earle bekendere Walker-nummers als Mr. Bojangles met wat meer obscure meesterwerkjes als Little Bird. Dat leidt tot een meer dan ontroerend eerbetoon en maakt vooral duidelijk dat Jerry Jeff Walker een zwaar onderschatte componist was. Prachtplaat!
De afgelopen jaren moesten we het doen met prachtige soloplaten van groepsleden Sam Doores en Riley Downing, maar nu zijn The Deslondes terug met hun derde album. Het vijftal uit New Orleans overtreft met Ways & Means alle verwachtingen. Ze hebben met hun mix van oude rhythm & blues, country en zuidelijke soul een volstrekt eigen geluid gecreëerd. Diep doorleefd, relaxed en toch altijd spannend. Net als The Band hebben ze verschillende zangers, iedereen kan schrijven en met ieder liedje durven ze hun grenzen te verleggen. Veertien fantastische nummers zorgen er samen voor dat Ways & Means een serieuze kandidaat is voor de titel ‘beste plaat van 2022’.
Bas Beenackers van de Utrechtse indierockers My Blue Van doet op zijn solodebuut Man iets totaal anders. De vijf nummers tellende EP laten een man horen die zich compleet blootgeeft, enkel gewapend met een akoestische gitaar en een stem, iemand die zich afvraagt wat een man een man maakt. Hij doet soms denken aan Radiohead’s Thom Yorke en aan de jong gestorven Nick Drake. Niet geheel toevallig is de enige cover op Man het nummer Polly van de verdoemde ex-Byrd Gene Clark. Tranentrekkend mooie muziek!
De Amerikaan Tim Easton maakte met You Don’t Really Know Me een van de allerbeste rootsplaten van 2021. Een paar jaar daarvoor verscheen Paco & the Melodic Polaroids, een plaat waarop hij zijn liefde voor country blues en oude folk belijdt in negen eigen nummers in de beste Robert Johnson en Woody Guthrie-traditie, en een cover van Jimmie Rodgers. We horen een sobere Easton met akoestische gitaar (Paco geheten, vandaar de albumtitel) en doorleefde stem. De liedjes zijn ronduit geweldig. Another Good Man Down is zelfs een instant-klassieker, het beste anti-drugsnummer sinds Neil Young’s The Needle And The Damage Done. Kippenvel! Het is een zegen dat Paco & the Melodic Polaroids nu eindelijk officieel in Nederland is uitgebracht.
In 2011 maakte Salim Nourallah het album Hit Parade, moderne popmuziek van het allerhoogste niveau. De tijd daarna hield de man uit Dallas, Texas zich vooral bezig met produceren van onder andere de Old 97’s. Een paar jaar geleden begon hij een samenwerking met Marty Wilson-Piper van The Church. Dat project kwam door corona op losse schroeven te staan, maar nu is er dan toch de EP See You In Marfa. Vijf catchy nummers, vergelijkbaar met de eigenzinnige pop van Eels. Om Nick Lowe te citeren: pure pop for now people!
De Texaanse, in Nashville woonachtige Lera Lynn werd vooral bekend door de fabelachtige tv-serie True Detective, waarin ze niet alleen acteerde, maar waar ze ook met T Bone Burnett en Rosanne Cash muziek voor maakte. Het is de sfeer van die serie die ook het geluid van haar nieuwe album Someone More Than Love kenmerkt. Mysterieus, dromerig, sexy, vol met onderhuidse spanning. Americana-noir zou je het kunnen noemen, maar er zijn ook poppy melodieën en rijk georkestreerde nummers die soms zelfs doen denken aan Franse zangeressen als Françoise Hardy. Het maakt van Someone More Than Love een ongelooflijk fascinerende plaat die bij iedere beluistering nieuwe geheimen onthult.
Lilly Hiatt kreeg veel lof toegezwaaid voor Walking Proof, haar plaat uit 2020 die ze helaas vanwege de corona-epidemie nauwelijks kon promoten. Het gaf haar wel de tijd en ruimte om verliefd te worden, te gaan samenwonen en nieuw werk te schrijven. Resultaat is Lately, een zo mogelijk nog betere plaat dan de voorganger. Hiatt heeft voor zichzelf een muzikaal genre gecreëerd dat moeilijk te omschrijven is omdat het Americana is, maar ook indie. Met wat verbeeldingskracht zou je kunnen zeggen dat het een kruising is tussen het werk van vader John Hiatt en Nirvana. Lately heeft een ongekende zeggingskracht en Lilly Hiatt is een van de meest oorspronkelijke en bijzondere muzikanten van deze tijd. Meesterlijk!
Garrett T. Capps uit San Antonio, Texas wil de countrymuziek veranderen, zoals eerder Gram Parsons dat deed. Het leverde hem tot dusverre, met name in Nederland, een groot aantal trouwe fans op die graag onderdeel wilden zijn van Capps’ revolutie. Op People Are Beautiful zet hij een nieuwe stap. Zijn band draagt nu de naam NASA Country en de muziek is deze keer niet alleen geworteld in de country, maar net zo stevig in Krautrock en in de elektronische experimenten van de vroege Steve Miller Band. Capps is nu echt een Space Cowboy. Acht heel goede liedjes, die soms, zoals in Time Will Tell, op fantastische wijze ontaarden in Neu!-achtige jams. People Are Beautiful is een zeldzaam avontuurlijke en fascinerende prachtplaat!
John Calvin Abney, geboren in het gokstadje Reno in Nevada, besloot na de corona-uitbraak in 2020, zijn spullen te verkopen, rond te gaan trekken en te logeren bij vrienden her en der in Amerika. Zijn belangrijkste gezelschap was het boek Travels With Charley van John Steinbeck. Onderwijl schreef hij liedjes waarin hij de indrukken van zijn tocht verwerkte. Het resultaat is het toepasselijk getitelde Tourist, een zeer geslaagd huwelijk tussen literatuur en muziek. Een even bijzondere als prachtige plaat!
Diesel Park West uit het Engelse Leicester viert een jubileum; Not Quite The American Dream is in hun 33-jarig bestaan hun tiende album. En wat voor een! De groep, die in Amerika altijd al wat populairder was dan in hun thuisland, heeft een absoluut meesterwerk afgeleverd. Nog steeds klinkt de liefde voor de Amerikaanse westkust-muziek uit de jaren zestig van Buffalo Springfield, Moby Grape en Byrds duidelijk door. Maar wat ook geconstateerd kan worden, is dat leider John Butler gewoon de Ray Davies van deze tijd is. Geweldige teksten, catchy liedjes, Diesel Park West klinkt als The Kinks in topvorm. Het maakt van Not Quite The American Dream een van de allerbeste platen van 2022.
Fantastic Cat is het samenwerkingsverband van singer/songwriters Anthony D’Amato, Don DiLego, Brian Dunne en Hollis Brown-lid Mike Montali. Met veel gevoel voor ironie hebben ze hun debuut-album The Very Best Of Fantastic Cat genoemd. Tien zeer geslaagde nummers die muzikaal hun wortels hebben in de elektrische folk van de jaren zestig en de pop van de jaren zeventig. Luister naar de formidabele opener C’mon Armageddon en je denkt dat je in de studio zit met Bob Dylan die Highway 61 Revisited aan het opnemen is. Maar hoewel de invloeden duidelijk doorklinken, is Fantastic Cat toch vooral een geweldige band van vier topschrijvers en topzangers.
De Nieuw-Zeelandse Tami Neilson maakte vier prachtplaten, waarin ze zich ontpopte als een geweldige schrijfster en een zangeres met een strot die paste in de beste Janis Joplin-traditie. Met haar nieuwe, vijfde plaat Kingmaker heeft ze gekozen voor een meer country-achtige aanpak. Absoluut hoogtepunt is het tranentrekkende Beyond The Stars, een duet met Willie Nelson. Maar ook de rest mag er zijn. Teksten over de, voor vrouwen, vaak beroerde staat van de wereld. Feministisch zonder boodschapperig te worden. En nummers die soms sterk doen denken aan de legendarische Bobby Gentry. Kingmaker is een nieuw hoogtepunt in de fascinerende carrière van Tami Neilson.
De video die Alex Williams heeft gemaakt voor No Reservations maakt veel duidelijk. Opgenomen in Waylon’s Bar in Marion, Indiana zien we Williams met zijn band en een publiek bestaande uit bikers. No Reservations is, na een stilte van vijf jaar, het openingsnummer van Waging Peace, zijn tweede plaat. En dat is een formidabele mix van Chris Stapleton-country, Lynyrd Skynyrd-achtige Southern rock, liedjes van Townes Van Zandt-niveau en een stem die zowel aan Johnny Cash als Waylon Jennings doet denken. Waging Peace is outlaw country van het allerbeste soort. Echt fantastisch!
Klanderman Promotion 