Landstrom :: Whitewater

Het Zweedse man/vrouw-duo Landstrom verdient het om in één adem genoemd te worden met Buddy & Julie Miller en vooral The Handsome Family. Hun vierde album Whitewater is van een desolate schoonheid, donkere Americana zoals die door niemand anders in Europa gemaakt wordt. De atmosferische opener The Quiet Valley klinkt alsof Daniel Lanois de producer, op I’m Covering lijkt Buddy Miller de gitarist. Maar het is allemaal Landstrom, het ene fantastische liedje na het andere. Wat een geweldig duo, wat een schitterende plaat.

Advertisements

SUSTO :: & I’m Fine Today

Susto is de band van de getalenteerde Justin Osborne, & I’m Fine Today is de tweede CD van het gezelschap. Ze maken rijk georkestreerde, psychedelische alternatieve country. Dat is een mondvol voor wat, vanwege de fijne liedjes, ook heel toegankelijke muziek is. Ideaal voor een rustige zondagochtend, maar de schijn bedriegt want onder de oppervlakte broeit de muziek en blijken de teksten een bijzondere kijk te hebben op de wereld waarin we leven. Intrigerende plaat.

Trond Svendsen & Tuxedo :: Palomino Hotel

Ieder land krijgt de Bruce Springsteen die het verdient. In Noorwegen is dat Trond Svendsen. Op Palomino Hotel laat hij zich begeleiden door de groep Tuxedo en die klinkt net zo gedreven als de E Street Band. Luister naar het prachtige openingsnummer Love Like This en je waant je verdwaalt in de Springsteen-wereld ten tijde van The River. Daarna wordt het wat folk- en country-achtiger, maar ook dan blijft het meer dan verteerbaar vanwege de briljante teksten van Svendsen, in het dagelijks leven misdaadverslaggever.

Cordovas :: Cordovas

In 2012 verscheen de debuut-CD van de Cordovas uit Nashville. Er werden er 1000 van geperst, die binnen de kortste keren ook verkocht werden. Daarna verdween de groep van de radar. Nu brengt het Scandinavische Rootsy-label de plaat opnieuw uit en kunnen we horen waarom mensen hier zo opgewonden over deden. De muziek is geworteld in de jaren zestig en zeventig: Grateful Dead, Band, Byrds, Eagles, maar ook een flinke portie Rolling Stones. Hele fijne liedjes, messcherpe samenzang, avontuurlijk spel. Een juweel van een plaat.

Hannah Aldridge :: Gold Rush

In 2014 debuteerde Hannah Aldridge met Razor Wire, een veelbelovende country-soul plaat. Ze woonde toen nog in Muscle Shoals, een broedplaats van doorleefde soulmuziek. Inmiddels is ze verhuisd naar Nashville en dat is te horen op haar tweede CD Gold Rush. Net wat meer country, maar vooral ook harder rockend. Gebleven zijn haar fenomenale stem en de gave om prachtliedjes te schrijven. Het maakt van Aldridge een van de meestbelovende Americana-dames van deze tijd en van Gold Rush een van de beste CD’s van het eerste kwartaal van 2017.

The Black Sorrows :: Faithful Satellite

The Black Sorrows bestaan nu bijna 34 jaar en blijven verrassen. Hun Faithful Satellite is opnieuw een bonte mix van stijlen, bijeen gehouden door de prachtige liedjes van frontman Joe Camilleri en Nick Smith. Soms hoor je Frank Sinatra, in een volgend nummer waan je je in de kerk, om later op het mardi-gras in New Orleans te belanden. En dan is er ook nog ‘gewone’ roots, tex-mex, rock ‘n’ roll en reggae. Faithful Satellite is kortom het zoveelste wilde avontuur van The Black Sorrows. Fantastisch.

Richard Lindgren :: Malmosotoso

Richard Lindgren is de meest Amerikaanse van de Zweedse rootsmuzikanten. Op zijn tiende CD Malmostoso ontpopt hij zich nog meer dan voorheen als een kruising van Bob Dylan en Bruce Springsteen. De elf nummers zijn opgenomen in Italië, het land waar hij tijdens een tournee verliefd op werd. De muzikanten zijn Italiaans, maar ook die klinken alsof ze zo zouden kunnen meespelen in de E Street Band of The Band. Lindgren slaat geen nieuwe wegen in, maar heeft met Malmostoso een prachtige en emotionele plaat afgeleverd.