Cordovas :: Cordovas

In 2012 verscheen de debuut-CD van de Cordovas uit Nashville. Er werden er 1000 van geperst, die binnen de kortste keren ook verkocht werden. Daarna verdween de groep van de radar. Nu brengt het Scandinavische Rootsy-label de plaat opnieuw uit en kunnen we horen waarom mensen hier zo opgewonden over deden. De muziek is geworteld in de jaren zestig en zeventig: Grateful Dead, Band, Byrds, Eagles, maar ook een flinke portie Rolling Stones. Hele fijne liedjes, messcherpe samenzang, avontuurlijk spel. Een juweel van een plaat.

Advertisements

Hannah Aldridge :: Gold Rush

In 2014 debuteerde Hannah Aldridge met Razor Wire, een veelbelovende country-soul plaat. Ze woonde toen nog in Muscle Shoals, een broedplaats van doorleefde soulmuziek. Inmiddels is ze verhuisd naar Nashville en dat is te horen op haar tweede CD Gold Rush. Net wat meer country, maar vooral ook harder rockend. Gebleven zijn haar fenomenale stem en de gave om prachtliedjes te schrijven. Het maakt van Aldridge een van de meestbelovende Americana-dames van deze tijd en van Gold Rush een van de beste CD’s van het eerste kwartaal van 2017.

The Black Sorrows :: Faithful Satellite

The Black Sorrows bestaan nu bijna 34 jaar en blijven verrassen. Hun Faithful Satellite is opnieuw een bonte mix van stijlen, bijeen gehouden door de prachtige liedjes van frontman Joe Camilleri en Nick Smith. Soms hoor je Frank Sinatra, in een volgend nummer waan je je in de kerk, om later op het mardi-gras in New Orleans te belanden. En dan is er ook nog ‘gewone’ roots, tex-mex, rock ‘n’ roll en reggae. Faithful Satellite is kortom het zoveelste wilde avontuur van The Black Sorrows. Fantastisch.

Richard Lindgren :: Malmosotoso

Richard Lindgren is de meest Amerikaanse van de Zweedse rootsmuzikanten. Op zijn tiende CD Malmostoso ontpopt hij zich nog meer dan voorheen als een kruising van Bob Dylan en Bruce Springsteen. De elf nummers zijn opgenomen in Italië, het land waar hij tijdens een tournee verliefd op werd. De muzikanten zijn Italiaans, maar ook die klinken alsof ze zo zouden kunnen meespelen in de E Street Band of The Band. Lindgren slaat geen nieuwe wegen in, maar heeft met Malmostoso een prachtige en emotionele plaat afgeleverd.